Dag 08: San Francisco (Magic Kingdom)

De plannen voor vandaag:

We gaan samen met Loretta en haar zoontjes naar Six Flags vlakbij San Francisco. Uiteraard in de nodige atracties, maar het hoogtepunt -misschien wel van de hele reis- zal aan het begin van de middag in het dolfijnenbad zijn.

15 augustus

Vandaag de dag waar de meiden enorm naar uitkeken: zwemmen met dolfijnen in Six Flags Discovery Kingdom in Vallejo.

Over het park kan ik vrij kort zijn: chaos. Het is rommelig, enorm veel lawaai en mega-druk. Later hoorden wij waarom dat zo was. Jaarkaart houders mochten uitgerekend op deze dag gratis een introducee meenemen. Slechte promotie (vinden wij).

Maar we komen de dag door, echter met kleerscheuren. Ergens zijn we namelijk de videocamera kwijt geraakt. Terwijl Sophie en Marlynn een achtbaan in gaan, overlegt de rest waar we heen gaan. We smeren ons in met zonnebrand, terwijl de spullen voor ons op de grond liggen. Als we ze oppakken is de camera foetsie. Hele grote grom. We melden het bij ‘lost and found’, maar zonder resultaat. Had iemand iets anders verwacht? Heel erg [CENSUUR] want alle tapes zaten ook in de tas en dus hebben we geen videobeelden meer van de afgelopen week. Wil de eerlijke vinder zich aub even melden??? Mag ook anoniem…

Om 14:30 is het zover. De meiden krijgen een uur instructie en dan komen ze in wet-suites aangewandeld voor het echte werk. In een klein groepje (van vier) gaan ze met een trainer het water in en spelen, knuffelen, zoenen (duh …) en zwemmen met de dolfijnen. De meiden vinden het geweldig. We zien ze steeds stralen van oor tot oor.

Het hoogtepunt is het moment dat ze zwemmen. Niet zo erg lang, maar ze worden voortgesleept door het water als ze zich vasthouden aan de rugvin van een dolfijn. Marlynn en Romée schieten door het water met een nog geen drie jaar oude dolfijn. Sophie doet het iets rustiger aan met een bejaarde dame van 52 jaar. Uitzonderlijk oud, de grandmother of all. Deze dolfijn is ooit van de dood gered en sindsdien in het park gebleven.

Inge en ik doen ons best om met de fotocamera’s te filmen en foto’s te maken. Het vergt de nodige afstemming, zeker als een memory kaartje vol loopt door het vele filmen. We hebben geluk dat dit net na de laatste actie gebeurt. Drie seconden eerder en Romée d’r kussen hadden niet op film gestaan.

Al met al weer een superdag, die we afsluiten met een etentje bij de Chinees. Loretta mag kiezen wat we eten en ze weet de meest fantastische gerechten geserveerd te krijgen. Samen met haar en haar supergave zoontjes smullen we van het heerlijke eten.

De meiden gaan bij thuiskomst meteen naar bed. Ze zijn erg moe. Het aantal indrukken van vandaag speelt denk ik een erg grote rol 😀

…