Dag 07: San Simeon → Sebastopol

De plannen voor vandaag:

Een flink stuk rijden, maar langs één van de mooiste wegen ter wereld is dat geen straf. Tegen de avond komen we aan bij Loretta en Jonathan in Sebastopol.

15 augustus

Vandaag een lange rit voor de boeg: naar Sebastopol, een uurtje rijden vanaf San Francisco naar boven. We gaan na het ontbijt en de behandeling van Marlynn d’r pootje (zalf ontvangen van het hotel, keurig!) op weg. Eerste stop: de Elephant Seals bij San Simeon. Wat een beesten zijn dit. Groot, log, lelijk, stinkend, maar oh wat gaaf om deze kudde zo te zien. Verder hondsbrutale eekhoorns.

Ik zoek nog even een geocache, die de vrijwilliger bij Sealbeach wel weet te liggen. Zijn aanbod om te onderhandelen over de plek is niet nodig, als Sophie hem snel weet te vinden. Drie travelbugs kunnen we kwijt, dus dat schiet op. Nog drie over.

Als we verder rijden is er heel lang alleen maar mist. Jammer, maar helaas. We drinken nog wat bij een wat minder gezellig café met vreemd personeel. Een vrouw met snor, een ander met bulten op haar buik die duiden op een ernstige vorm van zwaartekracht en een derde met gaten in de trui. De tafels en deuren plakken zo erg dat je er liever niets persoonlijks op neer wil leggen. Snel weer de mist in. Letterlijk dan.

The best is yet to come! Bij het binnenrijden van Big Sur breekt de zon door en is in no-time de mist helemaal weg. Dankzij de tip van Ber, Wen, Lot en Meik (thx!) gaan we eerst naar Pfeiffer Beach. Wow, that’s cool! Ook zo lekker letterlijk overigens, want het water is gewoon vloeibaar ijs.
De rest van de route is lastig te beschrijven. Één van de mooiste wegen ter wereld wordt die wel genoemd, naast de Blauwgras natuurlijk, dus daar kun je weinig anders van zeggen dan schitterend. Om iedere bocht doemt weer een nieuw vergezicht op, de ene nog mooier dan de andere.

Na een lange rit en ontelbaar veel bochten komen we aan in San Francisco. We rijden via een Subway voor een broodje, verder direct door via de Golden Gate Bridge naar Sebastopol. De eerste indruk van San Francisco is er echter één die meteen vraagt om meer. De stad ziet er echt heel erg aantrekkelijk uit, zoveel beter dan LA dat doet. De bridge is druk, maar het rijdt door. De uitzichten op SF, met een ondergaande zon, zijn ook hier fantastisch. Nog een paar dagen geduld.
In Sebastopol is het even feest: de zoontjes van Loretta en Jonathan gaan helemaal uit hun dak als ze ons zien. Ze wachten al de hele dag! Meteen maar de cadeautjes, dat dempt lekker 😉 Het is ook hier dus een hartelijk ontvangst. Het is echter al laat, dus we houden het kort en gaan snel naar bed. Morgen is D-Day oftewel de Dolfijnen dag.

…